Op de bank met Waddenvereniging en Vogelbescherming Nederland
Iedere twee maanden nodigen we twee bevlogen mensen uit bij ons op de bank die hart hebben voor de vogels in het Waddengebied en zich op hun eigen manier actief inzetten om de wadvogelpopulatie elke dag een beetje gezonder te maken. Dit keer vertrekkend directeur Lutz Jacobi van de Waddenvereniging en Manon Tentij van Vogelbescherming Nederland.
Lutz Jacobi
Functie & organisatie: Directeur Waddenvereniging
Favoriete plek in het waddengebied en in één zin waarom: In het buurtschap Zwarte Haan, aan de Friese Waddenkust, deed ik mijn eerste waddenervaring op met een leraar biologie van de lerarenopleiding in Leeuwarden. Daar, in de ‘rimboe’ gingen mijn ogen open voor het wad.
Manon Tentij
Functie & organisatie: Hoofd Bescherming bij Vogelbescherming Nederland
Favoriete plek in het waddengebied en in één zin waarom: Tijdens mijn studie biologie heb ik een lange, onstuimige herfst doorgebracht op Griend. Aan het ultieme gevoel van ruigte, weidsheid en ‘alleen zijn met de natuur’ bewaar ik nog steeds goede herinneringen.
Wij&Wadvogels – waarom is dit programma zo belangrijk?
Lutz: 'De Wadden kan je alleen in samenhang bekijken. Door vanuit alle denkbare invalshoeken naar de Wadden te kijken, snap je hoe belangrijk dit werelderfgoed is voor miljoenen trekvogels en nog veel meer vissen. Als de Wadden naar de verdoemenis gaan, valt een schakel uit een lange ketting weg. Eigenlijk moet je zeggen: het programma is totaal niet belangrijk, de Wadden zijn belangrijk.'
Manon: 'Internationale vogeltellingen laten het grote belang zien van de Waddenzee als schakel in de ‘flyway’, ofwel de keten van gebieden waar vogels leven aan de oostelijke kant van de Atlantische Oceaan. Deze belangrijke tussenstop op de trekroute blijkt kwetsbaar. Vooral de vogels die broeden in onze Waddenzee hebben het zwaar. De bestaande beheerplannen helpen onvoldoende. Daarom heeft de overheid in 2019 15 miljoen euro uitgetrokken voor een flink aantal extra maatregelen. De insteek is dat voor de tweede fase nog eens zo’n bedrag wordt uitgetrokken, zodat de vogelpopulaties weer op een gezond niveau kunnen komen.'
Welke rol heeft jouw organisatie binnen Wij&Wadvogels?
Lutz: 'De Waddenvereniging bekommert zich onder andere over de ‘swimway’, dus de plek die de Waddenzee heeft in de keten van leefgebieden voor vissen. Daarnaast geven we trainingen en cursussen voor ondernemers in de horeca en het toerisme. We proberen te zorgen dat horecaondernemers en hun gasten ambassadeurs worden voor de Waddenzee. We doen dat samen met de studenten van de Stenden Hogeschool in Leeuwarden, die onderzoeken hoe effectief communicatieprogramma’s zijn.'
Manon: 'Vogelbescherming Nederland is penvoerder van Wij&Wadvogels, namens alle partners. We willen een verbinder zijn van alle denkbare partijen die verantwoordelijk zijn voor gezonde vogelpopulaties in het gebied, inclusief overheden. Samen zorgen we dat alle wadvogels -broedvogels, doortrekkers en overwinteraars - weer rust en ruimte krijgen op en rond het wad.'
Essentiële waddenbagage…
Lutz: 'Ik zou zeggen: neem helemaal niks mee; geen ballast, alleen je zintuigen. Ga fietsen langs het wad en snuif de zilte lucht op terwijl de zon ondergaat.
Manon: 'Voor een vogelliefhebber is mijn kijker essentieel. En op het wad: mijn hoge surfschoenen die je niet meteen verliest als je een stukje door het zuigende slik moet lopen.'
Heb je een tip om het ultieme wadgevoel te ervaren?
Lutz: 'Op Terschelling organiseert een chef uit het dorp Hoorn, Flang, workshops in de natuur. Hij laat je zelf producten uit de wilde natuur proeven en verzamelen, om daar vervolgens een potje mee te koken. Dichter bij de waddennatuur kom je niet. Maar eigenlijk moet ik dit soort geweldige ervaringen natuurlijk helemaal niet doorvertellen.'
Manon: 'Het ultieme wadgevoel beleef je op de onbewoonde eilanden Griend, Richel of Engelsmanplaat. Normaal gesproken kom je daar niet zomaar. Het is zelfs verboden terrein voor toeristen, maar heel af en toe kan je er toch naartoe, bijvoorbeeld met een schoonmaakactie van beheerder Natuurmonumenten. Om dan midden in bomvol Noordwest-Europa dat ‘middle-of-nowhere gevoel’ te beleven, dat is onbeschrijflijk.'
Tekst: Rob Buiter